HALK54 konuk yazarı Safa Polat, Sakaryaspor'da son haftalarda yaşanan gelişmeleri değerlendirdi.
İşte Safa Polat'ın o yazısı:
"Sakaryaspor tarihinin en beceriksiz yönetimlerinden biri bugün işbaşında.
Saatlerce eleştirsek, günlerce hesap da sorsak yapacak bir şey yok. Darbeyle gelmediler. Kayyım atanmadılar. Bu basiretsizliği delegeler seçti. Ve kötü sonuç ortada.
Etkisi belki yıllarca sürecek bir mali yıkıma adım adım gidiyoruz.
Yönetim o kadar kötü ki, ciddiye alıp eleştirmeye çekiniyor insan. Eleştirileri bahane edip, basiretsizliklerine adeta kılıf yapacaklar.
Ama olay mevcut yönetim ve takımı kampa bile götüremeyip, 3.haftada topçuları küstüren becereksizlikten çok daha kronik.
Anlatalım… Zira sorun büyük. Şahısların ötesinde.
Ve bu hale gelmesinin sorumlusu 1 milyonluk şehir.
Gökhan İn gibi isimlere takımı emanet eden hepimiziz. Bu beceriksizlikten hepimiz sorumluyuz.
Yerel yönetimleri ve iş insanlarını biz kaçırdık.
Bu takım madem bizim? Hadi cevap verelim ne kadar sahip çıktık.
Kongre üyesi olmadık.
Kombine almadık.
Maça gitmedik.
Forma almadık.
Bağış yapmadık.
Bunları yapmayınca her şey başa sarar.
İş döner dolaşır yine 30-40 adamdan, firmadan maddi destek almaya yada Büyükşehir Belediyesinden para aktarmaya, ilçelere kombine satmaya döner. Hatta birileri çıkar, bu takımı satın alacağım der.
Geçmiş yönetimler, fedakar başkanlar, takıma aşkla bağlı isimlerin büyük emekleri var evet. Ama yine de 20 yıldır aynı filmi döndürüp izliyoruz.
Hep aynı şeyleri deniyor, ama farklı sonuçlar bulmayı ümit ediyoruz.
Olmuyor, olmuyor, olmuyor…
Sonuç hep aynı işte.
18 yıldır alt liglere demir attık.
Aynı şeyleri denedik, aynı sonucu aldık.
Kabul etmesi zor ama, bir nesli yitirdik, alt ligin gediklisi olduk.
Bakın bu ciddi bir şeydir; Sakaryaspor bir nesli yitirdi. Kaybetti…
Adımız büyük, mazimiz kocaman.
Ama Sakaryaspor’u modern futbola entegre edemedik.
Başaramadık. Başaramadılar.
Sakaryaspor’un problemlerinin kaynağındaki sorun kültüreldir, sınıfsaldır.
Şehir futbol kültürüne artık mesafeli.
Kahvede otururken, Sakaryaspor’un maçı var diyerek tribüne koşan 50 yaş üstü taraftar nerede mesela?
Mahallelerden gruplar halinde stadyuma akan gençler nereye gitti.
Amatör liglerin genç topçuları neden Sakaryaspor’da oynama rüyaları görmüyor?
Tuncayları, Bülentleri, Aykutları, Oğuzları çıkaran altyapı şimdi ne yapıyor?
Altyapının kaç genci A Takımda?
Hani kimliğinde yazan şehrin takımının formasını giyen semt gençleri?
Altyapıdan oyuncu yetişmemesinin hesabını nasıl ve nereden sorabiliriz? Semtin çocukları ile Türkiye Kupası kaldırmış bir takımız biz. Bu hale nasıl düştük?
Esnafların Sakaryaspor takvimleri, posterleri, resimleri duvarlarda yok, formalar camlara asılmıyor? Bu şehir bu takıma neden küs bunu hiç konuşmuyoruz.
1000 kilometrelik Adana’da Play Off’a 12 bin kişi giderken, 5 kilometre uzaktaki 28 bin kişilik stadyumda sezonu 4-5 bin ortalama ile oynuyoruz.
500 bilemedin 1000 vefakar ve cefakar taraftar ile nereye ne kadar gider bu takım?
Bu sorunları çözmedikçe, Gökhan İn gider yenisi gelir film başa sarar.
Bugüne dek, başarısız da olsalar ya da kendi dönemleri için başarılı; hiç biri bugünkü görevdekiler kadar kötü olmadılar.
Ya daha kötüsü gelirse?
Onun için tekerleği kırmaya cesaret etmemiz lazım.
Bir iki yıl kaybedelim ne çıkar?
Takımlar düştüğünde oyuncular gider, ADAMLAR kalır.
18 yıl denedik ve yüz milyonlarca TL harcayıp kaybettik.
Bugünkü basiretsizlik ve becereksizlikleri izleyeceğimize, semtin çocuklarının mücadelesini izlerken kaybetmeyi yeğlemez miyiz?
Toplumlarım kaderi, iradelerinin ortalamasıdır.
Sakaryaspor’un bugünkü durumu, irademizin sonucudur.
Bu takımı kurtarmak için yapabileceğin tek bir şey var.
Kalk bir bilet al.
Rüstemlere değil, Ekrem Karaberber’e git.
Sözleşme imzalayanlara değil, yüreğinde ki akde armayı işleyenlere inan.
Bir forma al.
Bir slogan at.
Bir şarkı söyle, bir atkı bağla.
Bu takımı ancak biz kurtarırız.
Sakaryalı gibi kaybetmeyi göze alırsak, bir gün Adapazarlı gibi muhakkak kazanırız."